Po dość długich poszukiwaniach miejsc parkingowych dla wszystkich naszych aut udajemy się w kierunku centrum.

      Docieramy do dużego placu, przy którym górują już kopuły kościoła Hagia Sophia zwanym również Kościołem Mądrości Bożej lub też Wielkim Kościołem.

      Monumentalna świątynia bizantyjska uważana jest za najwspanialszy obiekt architektury i budownictwa całego pierwszego tysiąclecia naszej ery.
      Jego budowa trwała od 532 do 537r. a dopiero po zajęciu miasta przez Turków w 1453r. została zamieniona na meczet i dobudowano m.in. minarety.

      Krótki postój w kolejce i wchodzimy do środka. Kształt kościoła łączy w sobie cechy budowli na planie centralnym. Część centralną pokrywa olbrzymia kopuła o średnicy wynoszącej ok. 32 metry.

      Wysokość od posadzki do najwyższego punktu kopuły to 55,6 m. Konstrukcja opiera się na czterech potężnych filarach umieszczonych w narożach kwadratu, oraz 107 kolumnach.

      Przechodzimy na kolejne piętro kościoła, balkony poprowadzone są dookoła pod ścianami z rzędami okien.

      Ostatnie nabożeństwo odbyło się tu 28 maja 1453, brali w nim udział zarówno prawosławni jak i katoliccy obrońcy Konstantynopola.
      Po upadku imperium osmańskiego Turcja stała się laicką republiką. W związku z tym Mustafa Kemal Atatürk w 1934 polecił, aby świątynia, która przez 916 lat służyła chrześcijanom, a przez 481 lat muzułmanom, została zmieniona w muzeum.

      Do budowy kościoła użyto wiele drogich materiałów. Posadzki i bazy kolumn wykonano z ciemnoszarego marmuru, podczas gdy do wykonania kolumn zastosowano w większości zielony marmur, a od nawy głównej są kolumny z czerwonego porfiru.

      Z  okresu osmańskiego pochodzi osiem drewnianych medalionów zawieszonych u podstawy kolumn. Są to doskonałe przykłady islamskiej kaligrafii.
      Umieszczono na nich osiem imion: Allaha, Mahometa, czterech pierwszych kalifów oraz dwóch wnuków Mahometa: Hasana i Husajna.

      Przy jednym z wyjść bocznych znajduje się znana mozaika z 944r.
      Matka Boska siedzi na tronie bez oparcia, jej stopy zaś opierają się o piedestał wysadzany drogimi kamieniami. Dzieciątko Jezus siedzi na jej kolanie udzielając prawą ręką błogosławieństwa, a w lewej trzymając zwój.
      Otacza ich dwóch cesarzy. Po lewej stoi Konstantyn I Wielki który prezentuje Maryi model nowego miasta – Konstantynopola, po prawej zaś Justynian I Wielki prezentujący model Hagii Sofii.

      Z  tego miejsca kierujemy się do Meczetu Błękitnego, który znajduje się bardzo blisko, a w zasadzie po drugiej stronie placu.

      Meczet Błękitny powstał w XVIIw. i jego budowę rozpoczął w towarzystwie urzędników państwowych sam sułtan Ahmed I, którego ambicją było stworzyć budowlę wspanialszą od stojącej w pobliżu Hagia Sofii.

      Meczet wzniesiony na planie niemal kwadratu (51,65 m x 53,40 m) znajduje się na sporym placu, do którego wiedzie pięć bram.

      Dziedziniec wewnętrzny jest otoczony krużgankami wspartymi na 26 kolumnach i przykrytymi sklepieniami w postaci 30 kopuł.

      W  czasie naszego zwiedzania odbywało się właśnie nabożeństwo w meczecie. Bardzo dużo ludzi zebrało się na dziedzińcu, a my postanowiliśmy zajrzeć tutaj jeszcze raz pod wieczór.

      Kierujemy się zatem w kierunku Złotego Bazaru, który mieści się kilka minut drogi od meczetów.

      Na bazarze znowu wpadamy w szał zakupów i nabycia ostatnich pamiątek, więc aparaty idą w odstawkę.

      Po zakupach wracamy na chwilę zajrzeć do Meczetu Błękitnego. Popołudniem jego wieże minaretów pięknie błyszczą w słońcu.

      Świątynię przykrywa kopuła o średnicy 22,4 m, która wznosi się 43 m ponad poziom posadzki.
      Wzdłuż ścian biegną galerie, które zdobi 21 tysięcy płytek fajansowych utrzymanych w błękitnej tonacji, to one dały meczetowi jego popularną nazwę.

      Zaglądamy też na krótko na plac, gdzie stoi Hagi Sophia.

      Znajdujemy bardzo malowniczo położoną knajpkę tarasową z widokiem na Meczet Błękitny. Tam zjadamy kolację i wypijamy turecką herbatę i kawę.

      Tego wieczoru opuszczamy Turcję i przed nami już tylko kilka dni do Polski. Trasa powrotna wiedzie przez Bułgarię, Serbię, Węgry i Czechy.

Copyright © bliskiwschod.ladra.pl 2011, Designed by Ladra WebStudio

             Strona jest częścią serwisu www.wyprawy.ladra.pl